Gdy rozpoczynamy leczenie ortodontyczne, istotne jest poznanie nie tylko skutków wad zgryzu i nierównego ustawienia zębów, ale również przyczyn takiego stanu. Japońsko-wiedeńska szkoła stomatologii uważa, że podstawą prawidłowego przeprowadzenia leczenia ortodontycznego jest zrozumienie wszelkich mechanizmów oraz zależności zachodzących w jamie ustnej. Warunkiem skuteczniej terapii ortodontycznej jest leczenie skutków oraz przyczyn powstałych wad.

Takie podejście do ortodoncji mówi, że kierując się na leczenie powinniśmy być świadomi, że nasz problem z uzębieniem ma szerszą przyczynę i kontekst, które należy zdiagnozować oraz wyleczyć jeszcze przed założeniem aparatu ortodontycznego. Kluczem do przeprowadzenia skutecznej terapii będzie znajomość okluzji, która pozwoli na uniknięcie powikłań lub braku odpowiednich efektów leczenia.

Szkoła japońsko-wiedeńska a klasyczna ortodoncja

Wady zgryzu mogą powstawać w wyniku zaburzeń rozwoju szczęki i żuchwy, przede wszystkim w wymiarze pionowym. Nierzadko będą one wynikać z nieprawidłowej płaszczyzny okluzji, czyli pozycji stykania się zębów górnych i dolnych. Tym samym, podstawową metodą planowania leczenia jest kontrola płaszczyzny okluzyjnej. Kontrola ta pozwala na uzyskanie optymalnych relacji pomiędzy żuchwą a szczęką, a także na bezbólową pracę mięśni i stawów skroniowo-żuchwowych. 

W leczeniu ortodontycznym duże znaczenie może mieć eliminacja stłoczeń zębów w tylnej części łuków zębowych, które najczęściej wynikają z obecności zatrzymanych ósemek. Przed rozpoczęciem leczenia, ortodonta może zatem zalecić usunięcie tzw. „zębów mądrości”, a czasami siódemek, aby w ten sposób rozładować stłoczenie zębów. Zmianie ulegnie wtedy wysokość i kąt nachylenia płaszczyzny zwarcia zębów, czyli właśnie okluzja. Nierzadko jest to wystarczające, aby leczenie ortodontyczne zakończyło się sukcesem. 

W stomatologicznej szkole japońsko-wiedeńskiej zabiegi chirurgiczne, w tym zabiegi chirurgii ortognatycznej, przeprowadzane są u pacjentów z wadami szkieletowymi o bardzo dużym nasileniu. Specjaliści mówią również, że przeprowadzenie leczenia ortodontycznego zgodnie z ich metodą często nie wymaga wprowadzania retencji, z wykorzystaniem ruchomych aparatów, drutów, czy nakładek, ponieważ terapia wyeliminowała przyczyny wady zgryzu, a także umożliwiła prawidłową okluzję. 

Klasyczne podejście do leczenia ortodontycznego bierze pod uwagę zaburzenia rozwoju szczęki i żuchwy w układzie poziomym jako źródła powstawania wad zgryzu. Aby rozładować stłoczenia zębów, usuwa się zęby przedtrzonowe. W leczeniu stawia się na przesuwanie zębów oraz zmianę kąta ich nachylenia, za pomocą aparatów ruchomych lub stałych. Terapia pozwala na prawidłowe ustawienie zębów przemieszczonych i nachylonych, bez interwencji w klasę szkieletową. Klasyczne podejście do ortodoncji i leczenia ortodontycznego sprawdza się u młodych pacjentów ze zdrowym uzębieniem, u których występują nabyte wady zgryzu.

Wady zgryzu i przyczyny ich powstawania

Leczenie ortodontyczne ma z pewnością na celu poprawę estetyki uśmiechu, jednak nie jest to najważniejszy powód, dla którego warto udać się do ortodonty. Nieleczone zaawansowane wady zgryzu mogą powodować nieprawidłowe funkcje szczęki, tzn. rozdrabnianie pokarmu, przegryzanie, czy poprawną wymowę. Aby skutecznie przeprowadzić leczenie ortodontyczne, konieczne jest poznanie przyczyn powstania wad zgryzu. Ich wyeliminowanie pozwoli na zaplanowanie leczenia i uzyskanie oczekiwanych efektów.

Przyczyny występowania wad zgryzu możemy podzielić na trzy główne grupy:

Genetyczne wady zgryzu

Do tych wad zgryzu zaliczamy: progenie, małożuchwie i tyłużychwie, a także diastemę, zgryz otwarty, nadmierne stłoczenie zębów i szparowatość. To są wady wrodzone, których powstaniu nie możemy zapobiec. Czynniki genetyczne mogą mieć różny stopień nasilenia i niejednorodny wpływ na rozwój wad u danej osoby. Leczenie takich wad zgryzu często rozpoczynane jest po zakończeniu procesu wzrostu i może się wiązać z koniecznością przeprowadzenia zabiegów chirurgicznych.

Nabyte wady zgryzu

Te wady zgryzu powstały w wyniku działania czynników środowiskowych, takich jak złe układanie niemowlaka do snu, stosowanie smoczków o nieodpowiednim kształcie, w wieku dziecięcym – ssanie smoczka, ssanie kciuka, oddychanie przez usta, nieprawidłowa pozycja języka. Na powstanie wad zgryzu ma również wpływ próchnica i zniszczenie w jej wyniku zębów, zbyt wczesne lub zbyt późne wypadanie zębów mlecznych.

Ewolucyjne wady zgryzu

Są to wady zgryzu powstałe w wyniku działania czynników genetycznych i środowiskowych. Na pojawienie się tego typu wad wpływ mają zmiany charakterystyczne dla społeczeństwa i pokolenia. Do takich czynników zaliczamy zmianę trybu życia, spożywanie produktów przetworzonych, produktów miękkich, co zaś powoduje, że łuki zębowe współczesnego człowieka nie są tak szerokie, jak u przodków. Typową ewolucyjną wadą zgryzu jest stłoczenie zębów.

legale steroide für Bodybuilder und Sportler

YouTube
YouTube
Instagram